Η απόχη της αποχής

Την περασμένη Κυριακή, κληθήκαμε ως Έλληνες πολίτες να ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα έπειτα από μια τετραετία κοινωνικοπολιτικού αναβρασμού.

Πανδημία, Έβρος, υποκλοπές, πλειστηριασμοί, Τέμπη, γυναικοκτονίες, κακοποίηση ανηλίκων – και όχι μόνο – «έβαψαν» τον κοινωνικο-οικονομικό «καμβά» της χώρας μας με μαύρο χρώμα.

Ως πολίτες αποτυπώσαμε την οργή μας για αυτό το σκηνικό χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εκφράσαμε τον θυμό μας, την αγανάκτηση μας, τον πόνο μας – άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο – δηλώνοντας παρών για τον συνάνθρωπό μας.

Ωστόσο, όταν ήρθε η ώρα να κάνουμε την παρουσία μας αισθητή στα πολιτικά τεκταινόμενα και να δηλώσουμε το «εδώ» και το «τώρα» της ίδιας μας της ύπαρξης έτσι ώστε να πάψουν τα κακώς κείμενα, εμείς απουσιάζαμε.

Όταν ήρθε η ώρα να πάρουμε θέση για όλα αυτά που μας αφορούν, εμείς αποφασίσαμε να «λάμψουμε» δια της απουσίας μας.

Όμως αυτή η «λάμψη» φοβάμαι τελικά πως τύφλωσε εμάς τους ίδιους κάνοντας μέρα με τη μέρα ολοένα και πιο αδύνατη την θέαση της αλήθειας η οποία απομακρύνεται ακόμα περισσότερο. Και αντί να τυφλώσουμε τον Κύκλωπα για να απελευθερωθούμε από τα δεινά που μας ταλανίζουν, επιλέξαμε για ακόμα μία τετραετία να κλείσουμε τα μάτια και να συνεχίσουμε στον ίδιο φαύλο κύκλο.

Επιλέξαμε την απουσία. Διαλέξαμε την αποχή και κρατήσαμε απόσταση από το δίκαιο, με αποτέλεσμα να πιαστούμε αιχμάλωτοι μέσα σε μια απόχη όπου η αιχμή του λωτού «τσακίζει» την μνήμη μας καθημερινά, ρίχνοντας μας βαθύτερα μέσα στη λήθη.

Ξεχάσαμε και νομίζουμε πως για να έχουμε, πρέπει να απέχουμε, πως η απόσταση μας από θέματα που μας αφορούν αποτελεί στάση απέναντι στο άδικο και ότι η απουσία είναι εν τέλει η ουσία του όλου θέματος που φαινομενικά θα δώσει λύση στο πρόβλημα.

Είναι ωστόσο έτσι;

Αν κοιτάξει κανείς γύρω του αλλά και μέσα του, θα αντιληφθεί πως τίποτα δεν απέχει από την ίδια του την ύπαρξη.

Απέχει η καρδιά από το σώμα;

Τότε αδερφέ μου γιατί απέχεις εσύ;

Ναι, εσύ που είσαι η καρδιά της δημοκρατίας, επιλέγοντας τα market και τα youth pass για να πας εκεί που σου δείχνει ο Κύκλωπας.

Ε.ΣΥ. που είσαι ο ίδιος ο πυρήνας και η ουσία της πολιτείας και είναι ανάγκη να ενθυμηθείς τον στόχο και τον σκοπό μιας ιδέας που δεν είναι άλλος από την ίδια μας την ένωση.

«Οι άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν αυτόν τον κόσμο χειρότερο δεν παίρνουν ρεπό. Γιατί να πάρω εγώ;» - Μπομπ Μάρλεϊ

ΑΝΑΛΥΣΗ ΟΛΙΚΗΣ ΟΛΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΗΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΣΠΑΣΗ 600 ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΕΙΩΝ